Geen klachtrecht, maar een klachtplicht
Erhard Koekoek
Ik mag u in deze column oproepen om te gaan klagen. Niet omdat het mag, maar omdat het moet (van de rechter)! Waar gaat dit over? Over de klachtplicht. En over een recente uitspraak van de rechtbank Rotterdam.
Zakelijke verkoop
In deze uitspraak was er discussie ontstaan over een zakelijke verkoop (B2B) van zonnepanelen. De koper was een montagebedrijf van zonnepanelen. De verkoper was een distributeur van zonnepanelen. Het montagebedrijf kocht in de periode maart 2017 - mei 2017 voor ruim € 130.000,- zonnepanelen. Deze zonnepanelen waren bestemd voor verschillende projecten.
Direct na montage van de zonnepanelen op het eerste project, constateert het montagebedrijf dat er sprake is van een kleurverschil. Zij stuurt daarom direct een foto per WhatsApp naar de distributeur. De distributeur vraagt om een overzicht van het aantal zonnepanelen die vervangen moeten worden. Dat overzicht komt er echter niet. Daarop laat de distributeur weten dat zij niet alle zonnepanelen zal vervangen. Het montagebedrijf moet eerst aangeven hoeveel zonnepanelen er vervangen moeten worden.
Intussen gaat het montagebedrijf wel gewoon door met het monteren van de zonnepanelen op de andere projecten. Zij controleert de geleverde zonnepanelen niet eerst op eventuele kleurverschillen en maakt ook geen melding van meer kleurverschillen.
Omdat de facturen van de distributeur niet worden voldaan, start deze een procedure bij de rechtbank. Tijdens deze procedure – inmiddels is het 15 maanden later – klaagt het montagebedrijf alsnog over kleurverschillen en breuken in de zonnepanelen. Er is volgens het montagebedrijf (juridisch) sprake van non-conformiteit en een tekortkoming.
Geen consumentenkoop
De rechtbank Rotterdam stelt eerst vast dat het hier niet gaat om de zogenoemde consumentenkoop, maar om een koop tussen professionele partijen. In dergelijke gevallen geldt de wettelijke regel dat de koper een onderzoeksplicht heeft en ‘binnen bekwame tijd’ moet klagen als de afgeleverde zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt. Volgens de distributeur had het montagebedrijf al twee momenten gehad om de geleverde zonnepanelen te controleren, te weten bij de aflevering én vóór de montage. Als het montagebedrijf op een van deze momenten de zonnepanelen had onderzocht, had zij daarover vervolgens kunnen klagen.
In dit geval had het montagebedrijf echter op beide momenten geen onderzoek ingesteld. Dit terwijl het montagebedrijf tegelijk wel meende dat bij de kort daarvoor geleverde zonnepanelen al sprake was van onaanvaardbaar kleurverschil. Het had dus zeker van het montagebedrijf verwacht mogen worden dat zij de later geleverde zonnepanelen ook eerst op kleurverschil had gecontroleerd. De rechtbank oordeelt daarom dat het montagebedrijf haar klachtplicht tegenover de distributeur heeft geschonden. De gevolgen zijn groot, want volgens de rechtbank heeft het montagebedrijf daarom “alle rechten ter zake van de gestelde non-conformiteit verloren”. Tegelijk moesten de zonnepanelen – of ze nu gebrekkig waren of niet – wel gewoon betaald worden.
Kortom, het niet tijdig klagen betekent voor het montagebedrijf een flinke strop. De achterliggende reden is dat een verkoper (distributeur) tijdig moet weten als er iets gebrekkig is. Was er wel tijdig geklaagd, dan had de distributeur nog op eenvoudige wijze en zonder veel tijd of kosten onderzoek kunnen verrichten en eventueel nieuwe zonnepanelen kunnen leveren. Nu waren de zonnepanelen al geïnstalleerd en het verwijderen daarvan is niet eenvoudig en brengt aanzienlijke kosten met zich mee. Dat komt dus nu voor rekening en risico van de koper. Bent u werkzaam bij een zakelijke koper/verkoper, dan is de onderzoeks- en klachtplicht iets voor op de agenda.
