‘Ten zeerste getergd’

Begin dit jaar is er uitspraak gedaan in een zaak waarbij een medewerker van een middelbare school op staande voet werd ontslagen na het tot tweemaal toe duwen van een leerling. De kantonrechter heeft beoordeeld of dit ontslag terecht was.

Optreden

De situatie verliep als volgt: een technisch medewerker ziet dat een leerling uit een groepje jongeren afval op de grond gooit. Zoals dat dan gaat: hij ziet niet wie het heeft gedaan. Je hoeft geen twintig jaar in het onderwijs gewerkt te hebben om te snappen dat het vervolgens enorm lastig is om op te treden. In een poging dat toch kordaat te doen wijst de bewuste medewerker een willekeurige leerling uit de groep aan om het afval op te ruimen. Deze weigert – ook niet verrassend – dat te doen. Uiteindelijk ruimt de medewerker in een daad van zelfverloochening zelf het afval op en gooit het in een prullenbak.

Het bovenstaande verhaal was hiermee afgelopen als de medewerker niet vervolgens door die ene bewuste jongen –met een hoog toontje- werd nageroepen. Hierop nam de bewuste leraar deze jongen apart waarna hij hem tweemaal een duw gaf. De jongen gaf op zijn beurt een schop.

Verstappertje

De leerling meldt het incident vervolgens bij de school. Toen de bewuste medewerker naar zijn gedrag werd geïnformeerd, gaf hij het gebeurde deels toe, maar deed het ook af een ‘verstappertje’. Of hij hiermee bedoelde dat hij zich vanuit moreel oogpunt had verstapt, of dat hij hiermee wilde verwijzen naar gedrag van leden uit een coureursfamilie, wordt in het vonnis niet vermeld.

Hoe het ook zij, voor de school is het voorval reden om deze docent op staande voet te ontslaan. De man vecht dit ontslag echter aan bij de kantonrechter. Die bekijkt de camerabeelden en stelt vast dat de groep non-verbaal hautain en neerbuigend reageerde op het verzoek van de medewerker om de rommel op te ruimen. Ondanks dat er geen geluid is bij de beelden, stelt de rechter vast dat de leerlingen zich tegen de medewerker die op dat moment ook gezagsdrager was, uitdagend hebben gedragen, alsook dat de bewuste jongen hem heeft uitgescholden.

Reprimande

De kantonrechter overweegt dat de school door de medewerker vervolgens op staande voet te ontslaan, zonder meer partij heeft gekozen voor de leerlingen, en tegen medewerker. “Dit terwijl de jongens hem met hun gedrag en uitlatingen – naar moet worden aangenomen – ten zeerste hebben getergd.” Gezien de context had de school, in de opvatting van de kantonrechter, kunnen kiezen voor een minder ernstig middel dan ontslag op staande voet. Dit had gekund zonder dat daarmee het zero-tolerance beleid waar het de veroordeling van fysiek geweld tegen leerlingen betrof, zou worden ondermijnd.

Oftewel, de docent had absoluut berispt mogen worden, maar ook een reprimande tegen de leerlingen had in deze situatie niet onlogisch geweest. Of, zoals de rechter het stelt: “Daarmee zou denkelijk een passende interventie zijn toegepast, die enerzijds het personeel als een steun in de rug had kunnen ervaren en die anderzijds het risico had kunnen vermijden dat leerlingen de kwestie als een vrijbrief voor (verder) grensoverschrijdend gedrag zouden opvatten.”