Dico Bogerd
Dico Bogerd
In april van dit jaar moest het Hof Den Haag zich buigen over een ontslag op staande voet vanwege seksuele intimiteiten. Werknemer was als kok werkzaam bij werkgever en is ontslagen omdat hij zowel in woord als daad niet van medewerksters af kon blijven.
Op 10 februari 2015 is werknemer ontslagen vanwege ongewenste intimiteiten. Door meerdere medewerksters is verklaard dat er ongewenste seksuele intimiteiten hebben plaatsgevonden. Een medewerkster werd bij haar borsten gepakt door werknemer, werknemer gaf medewerksters een klap op hun billen en maakte daar opmerkingen over, werknemer gaf ongevraagd een kus in de nek van een medewerkster, hij sloeg een arm om middel en heup van medewerksters, ga zo maar door.
Een losse werksfeer, zoals werknemer aangeeft, is voor de kantonrechter geen rechtvaardiging voor deze 'ongeoorloofde vrijmoedigheden'.
Dergelijke feiten zijn in de rechtspraak steeds (meer dan) voldoende grond voor ontslag op staande voet. De kantonrechter houdt het ontslag op staande voet dan ook in stand en oordeelt dat de werknemer zich ten aanzien van een aantal werkneemsters “ongeoorloofde vrijmoedigheden” heeft veroorloofd. Een losse werksfeer, zoals werknemer aangeeft, is voor de kantonrechter geen rechtvaardiging. Tegenover de jonge, onervaren medewerksters, die zich in een kwetsbare en ondergeschikte positie bevonden, heeft werknemer – als leidinggevende – misbruik gemaakt van zijn machtspositie.
Werknemer gaat vervolgens in hoger beroep bij het Hof Den Haag. En tot mijn verbazing laat het Hof het ontslag op staande voet niet in stand. Het hof laat doorslaggevend zijn dat de sfeer bij werkgever heel amicaal was. Er was sprake van een knuffelcultuur. Er werd veel 'gekroeld', de medewerksters bespraken al hun problemen met werknemer, ook nadat voornoemde incidenten hadden plaatsgevonden.
Omdat uit de getuigenverklaringen blijkt dat
de medewerksters zelf doorgaans het initiatief namen tot geknuffel;
geen van de medewerksters melding heeft gemaakt van enige vorm van dwang en/of geweld van de zijde van de werknemer, de kok;
geen van de medewerkers melding heeft gemaakt van het feit dat zij de kok tevergeefs hebben aangesproken op zijn gedrag;
de medewerksters – ondanks het gebeurde – werknemer nog steeds een warm hart toedragen en hem beschouwen als vertrouwenspersoon, bestond er naar het oordeel van het hof geen grond voor ontslag op staande voet.
Het hof laat doorslaggevend zijn dat de sfeer bij werkgever heel amicaal was. Er was sprake van een knuffelcultuur.
Hoewel bij dit arrest de nodige vraagtekens zijn te plaatsen, geeft het in ieder geval wel aan dat het voor een werkgever van groot belang is om scherp te zijn op de cultuur die ontstaat. Dat geldt voor ‘knuffelen’, maar ook bijvoorbeeld ten aanzien van het gebruiken van producten uit de winkel. Als het gebruikelijk is dat werknemers uit de winkel (zonder te betalen) een blikje frisdrank mogen nuttigen, dan kun je niet opeens iemand ontslaan vanwege dit handelen.
Kortom: werkgevers, wees alert op de gewoontes/cultuur die binnen uw onderneming ontstaan!