Als gescheiden ouder verhuizen naar elders? Soms geeft de rechter toestemming
Anje Slootweg
Ouders blijven na echtscheiding samen het ouderlijk gezag over de kinderen uitoefenen. Dat betekent dat zij samen beslissing op welk adres de kinderen wonen en naar welke school zij gaan.
Ouders blijven na echtscheiding samen het ouderlijk gezag over de kinderen uitoefenen. Dat betekent dat zij samen beslissing op welk adres de kinderen wonen en naar welke school zij gaan. Problemen over dit onderwerp zijn schering en inslag. U zult ze als hulpverlener ongetwijfeld ook tegenkomen. Moeder wil verhuizen naar een andere plaats, vader is het er niet mee eens. Moeder kan de kinderen niet meeverhuizen naar een andere plaats. Dit is alleen anders als zij daarvoor de toestemming van de rechter krijgt.
Op basis van de rechtspraak ontstaat het beeld dat het best lastig is voor een ouder om toestemming van de rechter te krijgen voor een verhuizing naar een andere plaats wanneer de andere ouder het daar niet mee eens is. Zeker als daar ook een schoolwissel bij komt kijken. Wij hebben daar in deze nieuwsbrief en op onze website (zie onder) al wel eens eerder over geschreven.
In januari en februari hebben wij echter van de rechtbank, in zaken die wij zelf behandelden, twee uitspraken teruggekregen waarin de moeder de toestemming om te verhuizen wél kreeg. In beide gevallen ging het om een verhuizing naar een plaats op ongeveer 12 km verderop. In beide gevallen ging het om kinderen zonder mentale of gedragsproblemen. Ook ging het in beide gevallen om kinderen die nog ruimschoots op de basisschool zaten.
Beide rechters nemen de volgende overwegingen hierin mee:
De omgangsregeling van de vader kan in dezelfde vorm blijven doorgaan;
De vader kan, door de geringe afstand, bij sportactiviteiten en andere dingen betrokken blijven;
De kinderen zijn nog zo jong; hoe ouder ze zijn, hoe meer impact een verhuizing heeft. Jonge kinderen kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan een nieuwe omgeving.
In één van de zaken had de vader een drukke baan, waardoor hij de zorgregeling sowieso nooit verder uitgebreid zou kunnen worden dan de weekendregeling die nu aan de orde is;
Omdat de afstand gering is, kan nog steeds met vriendjes uit de oude omgeving worden afgesproken.
Uit deze uitspraken blijkt dat toestemming om te verhuizen weliswaar niet snel wordt verkregen, maar dat het heel vaak wel lukt als de afstand beperkt is en de andere ouder niet in zijn ouderrol wordt beperkt.
Neemt niet weg dat het jammer is en blijft als ouders er samen niet uitkomen zonder rechter. Zoals de Raad voor de Kinderbescherming in één van beide zaken opmerkte:
‘Tussen de ouders ontbreekt het aan overleg en afstemming. Doordat de moeder met haar nieuwe partner naar huizen is gaan kijken zonder dat zij haar verhuisplannen aan de vader kenbaar te maken, is de zaak op de spits gedreven. Dat zulke belangrijke zaken zonder overleg tussen de ouders worden besloten, is geen goed voorbeeld voor het kind. Ouders zijn samen ouders en zullen samen moeten blijven overleggen. Een gang naar de rechtbank om een beslissing te laten nemen is niet de beste oplossing. Hopelijk zal deze situatie bij ouders alarmbellen laten afgaan, aangezien er nog meer beslissingen rond en over het kind samen zullen moeten worden genomen. Nu lijkt het erop dat de ouders hun eigen gang gaan en geen rekening met elkaar houden.’
Conclusie: u als hulpverlener blijft van onschatbare waarde als het erom gaat ouders te helpen het overleg te zoeken en in constructieve samenwerking met de andere ouder te komen. Pas als dat niet uithaalt, zijn wij als advocaten aan zet.
