Dico Bogerd

Mag je als werkgever zwangerschap aanvoeren als reden voor het niet-verlengen van een tijdelijk contract? Nee, dit is immers in strijd met de (grond)wet. In de grondwet is immers opgenomen dat iedereen recht heeft op gelijke behandeling. Er is reeds diverse keren in de rechtspraak bepaald dat het niet-verlengen van een contract, in strijd is met het recht op gelijke behandeling.

Dit brengt met zich mee dat de werkgever onrechtmatig handelt ten opzichte van de werkneemster. Maar wat zijn de gevolgen daarvan? In een recente zaak boog de rechtbank Limburg zich hierover.

In een gesprek geeft werkgever in kwestie aan dat zij zich afvraagt of werkneemster de baan kan combineren met zwangerschap en moederschap. Daarom twijfelt werkgever over verlenging van het contract. Door haar vraagstelling lokt werkneemster werkgever uit de tent om uitspraken te doen over verlenging van het contract in combinatie met de zwangerschap. Dit gesprek wordt door werkneemster opgenomen.

Omdat de WAZO/WW-uitkering even hoog is als het loon dat werkneemster anders zou verdienen, is er geen materiele schade aan de zijde van werkneemster. Wat betreft de materiele schadevergoeding hoeft werkgever niets te betalen.

Vervolgens besluit werkgever het contract niet te verlengen. Volgens werkgever is dit ingegeven door het disfunctioneren van werkneemster. Werkneemster is het daar niet mee eens en vordert vervolgens een materiële schadevergoeding van ruim € 37.000,- en een immateriële schadevergoeding van € 5.000,-.

Hoewel de werkgever in de procedure betoogt dat het niet-verlengen vooral is ingegeven door disfunctioneren acht de kantonrechter bewezen dat de zwangerschap een van de belangrijkste redenen is geweest voor het niet-verlengen. Er zijn immers gesprekken geweest over verlenging van het contract; dat doe je niet als er sprake is van disfunctioneren. De kantonrechter oordeelt dan ook dat werkgever onrechtmatig tegenover werkneemster heeft gehandeld.

Maar wat is dan de schade die werkgever moet vergoeden? De kantonrechter acht het aannemelijk dat er nog één tijdelijk contract zou zijn gegeven; de werkgever zou het loon over de duur van dit contract  moeten vergoeden. Echter, omdat de WAZO/WW uitkering even hoog is als het loon dat werkneemster anders zou verdienen, is er geen materiele schade aan de zijde van werkneemster. Wat betreft de materiele schadevergoeding hoeft werkgever niets te betalen. 

Wel vindt de kantonrechter een immateriële schadevergoeding op z’n plaats omdat een grondrecht is geschonden. Omdat werkneemster echter stiekem een opname heeft gemaakt en uitlatingen van werkgever heeft uitgelokt, beperkt de kantonrechter de immateriële schadevergoeding tot € 1.000,-. Gezien de gevorderde schadevergoeding een (zeer) schrale troost voor werkneemster. 

Deel dit artikel

Neem contact op met onze specialisten voor meer informatie

Expertises